СЪДБОНОСНА ЛЮБОВ Срещата на Ралица и Борис бе предопределена отгоре. …Борис никога не бе виждал баща си.
— Майко, не мога повече да живея така — каза Росица, гледайки през прозореца към сивото, облачно небо.
“Просто си служи,” гласът на Димитър звучеше все едно обсъждат магарешки опашки.
Две съдби Радка вървеше по улиците на непознат град. Младото момиче беше в отчаяние, стискаше в ръцете
**Дневникът ми** Тодор, вече не идвай при мен. Дъхни ми? – спокойно попитах аз. – Как така?
Радка седяше на кухнята в новосия си апартамент и преглеждаше стари снимки. Седем години брак бяха събрани
“Изяж моята болка” Най-малкото, което Елица харесваше, бе да работи с деца. Това беше трудно
Всичките ми приятелки имат млади и красиви майки, а аз нямам. Моята прилича повече на баба, много е обидно…
Днес си стоях в кухнята, преглеждах снимки в телефона. Четиридесет години – кръгла дата.